Sjálfsfróun og fantasíur eru sannarlega af því góða, m.a. því að þekkja sjálfan sig sem kynveru gerir einstakling betur í stakk búinn til að tengjast annarri manneskju kynferðislega. Það er mikilvægt fyrir alla að fá að vega og meta hvað er spennandi, örvandi, notalegt, fráhrindandi eða óþægilegt, og eins að upplifa og skilja hvernig líkaminn bregst við því sem á sér stað í huganum.

Við klámáhorf bregst líkaminn gjarnan hratt við og líkamleg kynferðisleg örvun verður mikil. Heili unglinga er ekki fullmótaður. Sá hluti heilans sem stjórnar skynsemi og rökhugsun þróast oft hægar en sá hluti sem stjórnar tilfinningum og hvatvísi, og fær því sá síðarnefndi oftar að ráða viðbrögðum unglings. Þegar ungmenni horfa á klám verður því oförvun í umbunarstöð heilans og mikil dópamínframleiðsla á sér stað. Kynlíf tengt klámi (oftast sjálfsfróun) verður því eins konar skyndikynlíf þar sem örvunin verður mjög mikil á mjög stuttum tíma og með nánast engri fyrirhöfn.

Heilinn vill stöðugt meira og fljótlega fer hann að kalla eftir því að upplifa aftur þessa sterku örvun. Því yngri sem börn eru þegar þau hefja reglulegt klámáhorf, þeim mun meiri líkur eru á að þau ánetjist efninu.

Því oftar sem unglingar láta það eftir sér að horfa á klám, þeim meiri líkur eru á að þeir myndi sterkari kynferðislega tengingu við skjá en við annað fólk. Nái jafnvel ekki reisn eða fái fullnægingu í kynlífi með hægri kynferðislegri örvun sem byggist upp með orðum, kossum og gælum. Ef unglingur upplifir sig ekki geta stundað sjálfsfróun án þess að horfa á klám eða hugsa um klám á meðan, er klámið farið að hafa áhrif á kynsvörun hans. Dæmi eru um að ungir karlmenn þurfi að nota stinningarlyf til að halda reisn vegna klámnotkunar.

Klám virkar á sama hátt og annað ávanabindandi efni, það sem er á skjánum venst hratt og til að upplifa sömu spennuna aftur þarf fljótlega að skoða eitthvað nýtt og jafnvel grófara efni. Þetta vita klámframleiðendur og passa að halda í neytendur með að bjóða sífellt upp á grófara og siðlausara klám. Sumir upplifa sig óvænt farna að horfa á mun grófara klám en þeir í raun hafa áhuga á og upplifa því skömm, doða og ónotatilfinningu eftir áhorfið.

Eins og við fræðum börnin okkar og unglinga um skaðsemi áfengis og annarra vímuefna, mikilvægi heilbrigðrar næringar og líkamsmyndar þá er brýnt að fræða þau um skaðsemi kláms. Til að unglingar geti tekið upplýsta ákvörðun um klámáhorf þurfa þeir að vita hvaða áhrif og afleiðingar það kann að hafa í för með sér.